Familieopstellingen

Alle familie op bezoek vandaag, wat was het
weer een heel gedoe, want oom  was daar,
en die bracht tantes mee , en opa had die
oma netjes neergepoot op de familietroon
alwaar zij  als een Keizerinnenstuk de boel
beheerde. Verliefde vader vond niet beter
dan alle zijn vrouwen uit te nodigen, en
die hadden dan ook nog al hun mannen
mee kortom iedereen, een bont gezelschap
verzameld van de clan. Ja, altijd een heel
gedoe, een heel gedoe, word  dan zo moe,
en moeder steeds, en alle kleine, alle grote
kinderen daar ook nog bij om van hun
oud of nieuw lief nog te zwijgen. En allen
lopen rond  van hot naar her, helpende
handen hier, verveling daar, een opgewekt
verhaal van ’t jongste kleinkind dat allen
in een lach laat schieten, een opmerking
van oma die plots een stilte vallen laat,
en oude wonden openrijt, zo gaat het wel
altijd, in iedere familie wel wat lief dat
zalft, en leed dat vreet, maar wat ik niet
vergeet is hoe vader soms nog moeder wordt
en omgekeerd, alsof ze zeggen willen hoe
banden knellen kunnen of bevrijden, ’t is
maar hoe je het bekijkt, ik  kan het weten
want ik was erbij.

(afbeelding: “Laatste avondmaal”, Johannes Wickert, olie op doek, 4mx2m)