Toen ik naar boven keek zag ik hoe een wolk
zich voor de zon kwam nestelen en toen ik
dieper keek zag ik nog een wolk en daarin
zag ik de zon, alsof het niet een wolk was maar
de zon die zelf tevoorschijn kwam, een nieuw
gegeven op het netvlies van mijn oog: en zo
zag ik met andere ogen, één oog dat wolk werd
en een ander zon, en beiden schenen helder,
wierpen hun licht op wat niet zichtbaar was
maar wel geweten, alsof wat nog niet was
toegekomen al bestond, nog voor het was
verschenen, en zo kan ik dan zien wat boven
hangt terwijl ik toch beneden toekijk, het is
slechts één stap om van hier naar daar te gaan
zoals een wolk zich voor de zon kan nestelen,
zo kan je zien.
Boutman 