Nachtzuster

Terwijl de nacht zich zacht omheen je
schouders legt, als om je in te dekken
voor een lange reis, je te beschermen
voor gevaren onderweg, zo wil ik wel
verlichting brengen, verbanden leggen
tussen waak en slaap, tussen wat nog
niet is en komen gaat, tussen wat niet
geschreven wel gelezen wordt in
de ruimte tussen droom en daad,
terwijl de nacht zich zacht omheen je
schouders legt, onmerkbare omhelzing
van een langverwachte reisgenoot, zo
wil ik wel verlichten, verbanden leggen
over zielennood en over angsten, zoals
een brug de ene oever met de andere
verbindt, zoals een nieuwe dageraad
zich tussen wolkenflarden aan de kim
ontplooit, zoals je adem mijn verlangen
drinkt, zo wil ik je bedwelmen, en je
pas wakker maken als de nacht zich
zacht omheen je schouders legt